Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2012

Χαρακτηρισμός ως προστατευόμενης της περιοχής του όρους Μαινάλου ως Περιφερειακού Πάρκου

Ο ορεινός όγκος του Μαινάλου (Ανατολικό, Δυτικό και Βόρειο Μαίναλο), αποτελεί μια ενιαία φυσιογραφική και ανθρωπογεωγραφική ενότητα, με κοινές ιστορικές και πολιτιστικές καταβολές και αξίες, το φυσικό περιβάλλον της οποίας υπόκειται σε ενιαία διαχείριση. Επιπλέον θα πρέπει να επισημανθεί ότι στο Δυτικό και στο Ανατολικό Μαίναλο εμφανίζεται το πιο συγκροτημένο ελληνικό ελατοδάσος, που έχει τεθεί υπό καθεστώς δασικής διαχείρισης (Κρατική Εκμετάλλευση Δασών) από τις αρχές του 20ου αιώνα.
Η προς θεσμοθέτηση περιοχή περιλαμβάνει τη Ζώνη Ειδικής Διατήρησης (ΖΕΔ) σύμφωνα με την Οδηγία 92/43/ΕΟΚ «για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας», με την ονομασία ««Όρος Μαίναλο – GR 2520001» του Ευρωπαϊκού Οικολογικού Δικτύου «NATURA 2000»
Στόχος του υπό διαβούλευση σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος είναι η προστασία και η διατήρηση της φύσης και του τοπίου, μέσω της ορθολογικής διαχείρισης, ως φυσικής κληρονομιάς και πολύτιμου εθνικού φυσικού πόρου. Η περιοχή. διακρίνεται για την μεγάλη βιολογική, οικολογική, αισθητική, επιστημονική, και γεωμορφολογική της αξία, ιδιαίτερα για τη διατήρηση του τοπίου, της άγριας ορνιθοπανίδας, και της χλωρίδας στη χώρα μας. Διαχειριστικός στόχος είναι η διαφύλαξη της φυσικής κληρονομιάς και η διατήρηση της οικολογικής ισορροπίας με παράλληλη παροχή στο κοινό δυνατοτήτων περιβαλλοντικής εκπαίδευσης και φυσιολατρικών δραστηριοτήτων.
Για την περιοχή έχει εκπονηθεί Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη με τίτλο «Διατήρηση και διαχείριση του όρους Μαίναλο». Η μελέτη αυτή εγκρίθηκε με την οικ. 141352/2359/12-8-2010 απόφαση της Γενικής Δ/ντριας Περιβάλλοντος του ΥΠΕΧΩΔΕ.
Από τη μελέτη αυτή προέκυψε πρόταση σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος για τη θεσμοθέτηση της περιοχής ως «Περιοχή Οικοανάπτυξης» σύμφωνα με την τότε ισχύουσα νομοθεσία (Ν 1650/86).
Στη συνέχεια με το νέο θεσμικό πλαίσιο και κυρίως τον Νόμο 3937/2011 «Διατήρηση της βιοποικιλότητας και άλλες διατάξεις (ΦΕΚ 60 Α΄) τροποποιήθηκε το αρχικό σχέδιο ΠΔ, κυρίως όσον αφορά στον χαρακτηρισμό των περιοχών προστασίας (ονόματα των περιοχών προστασίας).

Ο Υπουργός Αναπληρωτής

Σταύρος Καλαφάτης

Πηγή: http://www.ermis.gov.gr

Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2012

Ολοκλήρωση της διαβούλευσης των Σχεδίων Διαχείρισης των Λεκανών Απορροής

Σύμφωνα με την σχετική ανακοίνωση του Υπουργείου Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, ολοκληρώθηκαν οι διαβουλεύσεις των Σχεδίων Διαχείρισης των Λεκανών Απορροής των Υδατικών Διαμερισμάτων Δυτικής, Βόρειας και Ανατολικής Πελοποννήσου, Δυτικής Στερεάς Ελλάδας Ηπείρου Αττικής Ανατολικής Στερεάς Ελλάδας, Θεσσαλίας, Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης:

Η Ειδική Γραμματεία Υδάτων του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής ανακοινώνει την ολοκλήρωση της διαδικασίας της ανοικτής διαβούλευσης των Προσχεδίων Διαχείρισης των Λεκανών Απορροής των Υδατικών Διαμερισμάτων Δυτικής, Βόρειας και Ανατολικής Πελοποννήσου, Δυτικής Στερεάς Ελλάδας Ηπείρου Αττικής Ανατολικής Στερεάς Ελλάδας, Θεσσαλίας, Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, η οποία ξεκίνησε το Νοέμβριο του 2011 κατ΄ εφαρμογή της Οδηγίας Πλαίσιο για τα Ύδατα.
Η Ειδική Γραμματεία Υδάτων ευχαριστεί θερμά τους φορείς και τους ιδιώτες που συμμετείχαν ενεργά στη διαδικασία με σχόλια, παρατηρήσεις και παρεμβάσεις, τα οποία αξιοποιούνται για την οριστικοποίηση των Σχεδίων Διαχείρισης [1].

Η απόφαση της ολοκλήρωσης των διαβουλεύσεων έρχεται έστω και καθυστερημένα μετά την εκδιδόμενη από την  Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναφορά κατά την οποία επισημαίνεται ότι η Ελλάδα δεν έχει υποβάλει, όπως οφείλει εδώ και χρόνια, τα σχέδια για τη Διαχείριση Λεκανών Απορροής Ποταμών (ΛΑΠ). Σε αυτήν την αρνητική έκθεση τονιζόταν πως έχουν ήδη εκδοθεί καταδικαστικές αποφάσεις από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο κατά της Ελλάδας, για την αποτυχία της αφενός να υποβάλει τις απαιτούμενες αναφορές σύμφωνα με το άρθρο 5 της οδηγίας και αφετέρου να υιοθετήσει και να υποβάλει τα Σχέδια Διαχείρισης των ΛΑΠ για τα αντίστοιχα Υδατικά Διαμερίσματα (καταδίκη τον Απρίλιο 2012) [2].

Πηγές: 
 [1] http://www.ypeka.gr/





Σάββατο 10 Νοεμβρίου 2012

Στην Ελλάδα της ιστορικής λήθης



Στην Ελλάδα της ιστορικής λήθης, όπου η δημοκρατία και η πολιτική ζωή του Έλληνα απωλέσθηκε το 404 πχ, αντιφατικά γεγονότα έρχονται να καταδείξουν την κρίση αξιών των κατοίκων αυτής της χώρας που αιμορραγεί ηθικά, κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικά. Ανέκαθεν ο σύγχρονος Έλληνας, και κατά την προσωπική μου άποψη δυστυχώς, έπασχε από ένα διπολικό σύνδρομο ιστορικού αυτοπροσδιορισμού: Αρχαία Ελλάδα - Βυζάντιο. Όμως η ιστορικότητα της ιστορικής συνείδησης της ελληνικής κοινωνίας ως τρόπος αντίληψης του παρελθόντος και συσχέτισης των προσδοκιών της με το μέλλον έπεφτε πάντα σε αυτές τις δύο έννοιες που ιδεολογικά και κοινωνικοπολιτικά είναι εντελώς ασυμβίβαστες μεταξύ τους. Και μιλάω για βαθιά ιστορική και πολιτική ευθύνη διότι ο ελληνικός λαός δεν μπόρεσε μέχρι σήμερα (ενώ του δόθηκαν αρκετές ευκαιρίες γιαυτό) να δημιουργήσει μία στοιχειωδώς ώριμη πολιτική κοινωνία. Ίσως είναι όμως καιρός να αρχίσει τις διεργασίες προς την κατεύθυνση αυτή ξεκινώντας πολύ απλά από την εκλογή πολιτικών προσώπων.

Αφορμή για τη δημοσίευση της παρούσης στήλης αποτέλεσε το γεγονός ότι οι ήρωες της περιοχής των χωριών της κεντρικής Αργολίδας και της επαρχίας Τριζηνίας (Αγία Ελένη, Καρατζάς, Τραχειά και Κολιάκι), τιμήθηκαν από τους συγχωριανούς τους σε σχετική εκδήλωση, εν μέσω μίας πρωτοφανούς αντίφασης. Παρά τις μαρτυρικές μνήμες της θηριωδίας των Γερμανών, οι κάτοικοι με την ψήφο τους στις πρόσφατες εκλογές, ανέδειξαν ως δεύτερη δύναμη το κόμμα της Χρυσής Αυγής.

Ακολουθεί απόσπασμα (1) από τα ιστορικά γεγονότα της εποχής:

Tον Ιούνιο του 1944, στην περιοχή από το Λυγουριό έως το Κρανίδι και την Ερμιόνη, δρούσε ο 5ος Λόχος του 6ου συντάγματος του ΕΛΑΣ, που είχε έδρα την Κόρινθο. Παράλληλα υπήρχαν βάσεις του ΕΛΑΝ (ναυτικό του ΕΛΑΣ) το οποίο παρεμπόδιζε τον ανεφοδιασμό των γερμανικών στρατευμάτων της Κρήτης, καταλαμβάνοντας πολλά πλοιάρια που είχαν προορισμό το νησί. Υπήρχαν ακόμη δυνάμεις του Εφεδρικού Απελευθερωτικού Στρατού στις οποίες ανήκαν αρκετοί από τους κατοίκους των χωριών Αγία Ελένη (Μπάφι), Καρατζά, Τραχειά και Κολιάκι. Οι δυνάμεις αυτές κατάφεραν να πετύχουν την παράδοση 80-100 Ιταλών με τον οπλισμό και τα εφόδια τους, τον Οκτώβριο του 1943, την περίοδο της συνθηκολόγησης της Φασιστικής Ιταλίας. Ήταν μια φρουρά της Επιδαύρου που δεν ήθελε να συνεργαστεί με τα γερμανικά στρατεύματα. Και ύστερα από διαπραγματεύσεις με τον Βασίλη Μπούρα, από την Τραχειά, παραδόθηκαν, και προωθήθηκαν στη Μέση Ανατολή. Τότε ο ΕΛΑΣ προσπάθησε να δημιουργήσει αντίσταση στον Καρατζά, στρατολογώντας, όλους τους άνδρες κατοίκους του χωριού. Το γεγονός αυτό, αλλά και η εν γένει δράση του ΕΛΑΣ, οδήγησε τους Γερμανούς σε μεγάλη εκκαθαριστική επιχείρηση από το Ναύπλιο ως την Ερμιονίδα. Στην πορεία τους πέρασαν από το Λυγουριό , το Κολιάκι, την Τραχειά, την Αγία Ελένη και τον Καρατζά. Πρώτα συνέλαβαν τον 18χρονο γιο του Νίκου Μπούρα, το Βασίλη, τον οποίο κρέμασαν στο δρόμο Τραχειάς – Κρανιδίου, στη θέση Νιχωρίτικα, αφού πρώτα τον βασάνισαν απάνθρωπα. Τον άφησαν κρεμασμένο τρεις ημέρες και μετά, στις 4 Ιουνίου 1944, πήγαν στον Καρατζά, συγκέντρωσαν όλους τους άντρες του χωριού, και τους έκλεισαν σε μια αποθήκη. Λέγεται ότι οι συλληφθέντες μπορούσαν να διαφύγουν, αλλά αποφάσισαν να θυσιαστούν για να μην ξεσπάσουν οι Γερμανοί στις γυναίκες και στα παιδιά.
Την επομένη, 5 Ιουνίου, από τους 80 άνδρες, διάλεξαν 23, ηλικίας 18-55 ετών, τους οδήγησαν στον ξεροπόταμο, που βρίσκεται κοντά στο δρόμο Τραχειάς- Κρανιδίου, στο συνοικισμό Νιχώρι. Τους έβαλαν σε δύο σειρές, αλλά λίγο πριν δοθεί η εντολή εκτέλεσης, ορισμένοι έκαναν μια τελευταία προσπάθεια να σωθούν: πήδηξαν μέσα στην πυκνή βλάστηση της περιοχής. Οι υπόλοιποι δέχτηκαν τις ριπές του οπλοπολυβόλου. Τελικά πέντε σώθηκαν και αναφέρονται πιο κάτω. Μεταξύ αυτών ο Θεοδωρόπουλος, που ένας ταγματασφαλίτης είπε στον άλλο, όταν πήγαν να ρίξουν τη χαριστική βολή: "Άστον δε σου φτάνει τόσο αίμα;". Κι ακόμη ο Γεώργιος Αθ. Μπάκας, που ο Γερμανός, ίσως Αυστριακός, δεν του έριξε τη χαριστική βολή. Σήμερα στο σημείο αυτό υπάρχει λιτή αναθηματική μαρμάρινη πλάκα.



Πηγές:
(1) http://www.koutouzis.gr/antistasi.htm







Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου 2012

O Ράδος Ποταμός έχει την δική του ομάδα στο Facebook


Η δημιουργία της ομάδας “Ράδος Ποταμός” στο facebook είναι γεγονός! Η ομάδα απευθύνεται σε όλους τους φίλους που γοητεύονται από τα ποτάμια, τις λίμνες, τα δάση και την άγρια ζωή στην Ελλάδα. Καλωσορίζω λοιπόν τα μέλη της ομάδας στο εγχείρημα να μοιραστούμε την αγάπη για την ελληνική φύση.

Κάντε κλικ εδώ και θα μεταφερθείτε στην ομάδα.


Δικαιοσύνη για τον Αχελώο!



Στις 11-9-2012, το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ) απάντησε στα 14 προδικαστικά ερωτήματα που τού τέθηκαν από το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) για την υπόθεση της εκτροπής του Αχελώου. Η απόφαση αυτή είναι καθοριστική για την έκβαση της απόφασης ενώπιον του ΣτΕ.

 Όπως προκύπτει από την απόφαση του ΔΕΕ, η εκτροπή, με τον τρόπο που σχεδιάσθηκε και εγκρίθηκε από τη Βουλή των Ελλήνων το 2006, παραβιάζει την ευρωπαϊκή περιβαλλοντική νομοθεσία. Το σχέδιο εκτροπής, το οποίο εγκρίθηκε με νόμο που ψηφίστηκε από τη Βουλή το 2006 (ν. 3481/2006), βασιζόταν σε ανεπαρκή και ανεπίκαιρα στοιχεία και αγνοούσε τις ελάχιστες νομικές απαιτήσεις για την διαχείριση των υδάτων. Το ΔΕΕ έκρινε επίσης ότι είναι ανεπίτρεπτη η περιβαλλοντική μελέτη του έργου, καθώς στηριζόταν σε ανεπίκαιρα και αναξιόπιστα στοιχεία για  τις συντελούμενες επεμβάσεις σε περιοχές Natura 2000 και για τον σκοπό του έργου, δηλαδή την  άρδευση του θεσσαλικού κάμπου. Έτσι, η πρόχειρη μεθόδευση  του τότε αρμόδιου Υπουργού Γ. Σουφλιά -με τροπολογία της τελευταίας στιγμής- αποδοκιμάζεται, ενώ καταδεικνύεται ο ψευδεπίγραφος χαρακτήρας των εγκριθέντων με τον νόμο του σχεδίων διαχείρισης των ποταμών Πηνειού και Αχελώου.
Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις WWF Ελλάς, Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρία, Δίκτυο Μεσόγειος SOS και Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης, κατά τη γνώμη των οποίων πρέπει ο νόμος που εγκρίνει την εκτροπή του Αχελώου να απορριφθεί από το ΣτΕ, δίνουν από το 1992 συνεπή αγώνα εναντίον αυτού του καταστροφικού έργου. Μέχρι σήμερα, σε δικαστικό επίπεδο, ο αγώνας αυτός έχει ως αποτέλεσμα 5 ακυρωτικές αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας. Έχει επίσης φέρει στο προσκήνιο τον παραλογισμό του παρωχημένου αναπτυξιακού μοντέλου των φαραωνικών έργων. Η έκτη δίκη που εκκρεμεί στο ΣτΕ είναι η πλέον κρίσιμη, καθώς εξετάζει την ακύρωση απαράδεκτης νομοθετικής ρύθμισης που ψήφισε η Βουλή το 2006, ώστε να παρακάμψει όλες τις προηγούμενες ακυρωτικές αποφάσεις του ΣτΕ. Η εξαιρετικά κρίσιμη συγκυρία για την εθνική οικονομία και για την Ελληνική κοινωνία καθιστά αδικαιολόγητο αυτό το πανάκριβο για τον Κρατικό Προϋπολογισμό έργο, καθώς η ΕΕ έχει απορρίψει εδώ και χρόνια την προοπτική χρηματοδότησής του από κοινοτικούς πόρους. Καθιστά επίσης απαράδεκτη τη συνέχιση ενός ξεπερασμένου πολιτικού λαϊκισμού και της σπάταλης πελατειακής λογικής, αλλά αφορμή για ουσιαστική πρόοδο και εκσυγχρονισμό σε όλους τους τομείς. Η εκτροπή του Αχελώου αποτελεί αναπτυξιακό αναχρονισμό που πρέπει επιτέλους να εκλείψει!
Εδώ και 20 χρόνια, πριν καν ξεκινήσουν τα έργα, οι περιβαλλοντικές οργανώσεις τονίζουν πως η εκτροπή του Αχελώου επιφυλάσσει:
•  Υπέρογκο οικονομικό κόστος.
•  Απρόβλεπτες και υπο-εκτιμημένες οικολογικές επιπτώσεις,
•  Σοβαρούς και ανεπαρκώς εκτιμημένους περιβαλλοντικούς κινδύνους 
•  Επικίνδυνο λαϊκισμό, καθώς η Θεσσαλία δεν χρειάζεται τον Αχελώο για να αρδευτεί.

Εδώ και 20 χρόνια, τα έργα εκτροπής του Αχελώου έχουν ακυρωθεί 5 φορές από το Συμβούλιο της Επικρατείας. Από το 2006, εκκρεμεί η έκτη αίτηση ακύρωσης, κατά νομικής διάταξης που παρακάμπτει τις αποφάσεις του ΣτΕ και εγκρίνει το έργο «δια της πλαγίας οδού». Το 2009, το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο παρέπεμψε το θέμα στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ), καθώς προκύπτουν εξαιρετικά σοβαρά ζητήματα εφαρμογής της περιβαλλοντικής νομοθεσίας της ΕΕ. Εν αναμονή της απόφασης του ΔΕΕ, οι πέντε περιβαλλοντικές οργανώσεις κατέθεσαν στο ΣτΕ αίτηση αναστολής των έργων, ώστε να μη δημιουργηθούν καταστροφικά τετελεσμένα πριν κριθεί δικαστικά η υπόθεση. Με την 141/2010 απόφασή της, η Επιτροπή Αναστολών του ΣτΕ αποφάσισε την αναστολή των έργων, η οποία ισχύει μέχρι την τελική απόφαση του ανώτατου ακυρωτικού δικαστηρίου (1).

Εδώ θα βρείτε το κείμενο της απόφασης του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.


Λίγα λόγια για τον Αχελώο

Ο Αχελώος είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος ποταμός της Ελλάδας. Πηγάζει από την οροσειρά της Πίνδου και συγκεκριμένα από το όρος Λάκμος (Περιστέρι), νότια νοτιοδυτικά τουΜετσόβου και μετά από μια διαδρομή 220 χιλιομέτρων εκβάλλει στο Ιόνιο πέλαγος, έχοντας σχηματίσει με τις προσχώσεις του τα νησιά Εχινάδες. Κατά τη διαδρομή του διέρχεται από τους νομούς Τρικάλων, από τα όρια των νομών Καρδίτσας και Άρτας και στη συνέχεια από τα όρια των νομών Ευρυτανίας και Αιτωλοακαρνανίας. Διαχωρίζει με την πορεία του την Ακαρνανία από την Αιτωλία, διασχίζοντας διαδοχικά τις τεχνητές λίμνες των Κρεμαστών, του Καστρακίου και του Στράτου και αρδεύει την πεδιάδα του Αγρινίου. Στη ροή του προς το Ιόνιο δέχεται τα νερά των παραποτάμων του Αγραφιώτη, Ταυρωπού, Τρικεριώτη και Ινάχου. Σήμερα οι τρεις πρώτοι χύνονται στην τεχνητή λίμνη των Κρεμαστών και ο τέταρτος στην τεχνητή λίμνη του Καστρακίου. Θεωρείται ο πλουσιότερος σε νερά γηγενής ποταμός της Ελλάδας (2).

Πηγές:
(2). Αχελώος, άρθρο Wikipedia 

Τετάρτη 22 Αυγούστου 2012

ΘΕΜΑ: Απαγόρευση κυκλοφορίας οχημάτων και παραμονής εκδρομέων σε δάση και ευπαθείς περιοχές των Δήμων Άργους-Μυκηνών, Ναυπλιέων, Επιδαύρου και Ερμιονίδας.


Το Συντονιστικό Όργανο Πολιτικής Προστασίας (Σ.Ο.Π.Π.) της Περιφέρειας Πελοποννήσου  
Έχοντας υπόψη:

1. Tις διατάξεις του Ν.3852/2010 «Νέα Αρχιτεκτονική της Αυτοδιοίκησης και
Αποκεντρωμένης Διοίκησης-Πρόγραμμα Καλλικράτης».
2. Τις διατάξεις των άρθρων 5,11,12 του Ν.3013/2002(ΦΕΚ 102 τ.Α’).
3. Το με αριθμ. πρωτ. 1215/22-02-2012 έγγραφο  του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη/Γ.Γ.Π.Π.
4. Το με αριθμ. Πρωτ. Φ.311.2/11/15/06-04-2012 έγγραφο μας και πρακτικό της 04-04-2012.
5. Την με αριθμ.πρωτ.ΓΓ 67/31-05-2012 απόφαση του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη.
6. Την με αριθμ.Πρωτ.749/12-06-2012 απόφαση του Γεν. Γραμματέα Αποκ/νης Δ/σης Πελ/νήσου-Δυτ.Ελλάδας και Ιονίων Νήσων με την οποία εξουσιοδοτείται ο Περιφερειάρχης Πελοποννήσου να εφαρμόσει την απαγόρευση της κυκλοφορίας οχημάτων σε εθνικούς δρυμούς, δάση και ευπαθείς περιοχές.
7. Την με αριθμ.πρωτ.38489/14661/14-06-2012 απόφαση του Γραφείου Περιφερειάρχη Περιφέρειας Πελοποννήσου «περί εξουσιοδότησης των Αντιπεριφερειαρχών των Περιφερειακών Ενοτήτων για την εφαρμογή του μέτρου απαγόρευσης κυκλοφορίας οχημάτων και εκδρομέων σε εθνικούς  δρυμούς, δάση και ευπαθείς περιοχές, τις ημέρες και ώρες που θεωρούνται επικίνδυνες για εκδήλωση ανεξέλεγκτων δασικών πυρκαγιών σε συμφωνία με τις κατά τόπους Πυροσβεστικές και Αστυνομικές Αρχές.
8. Την εισήγηση του Διοικητή της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Ναυπλίου που υπεβλήθει στο Σ.Ο.Π.Π της 25ης/06/2012 «Περί απαγόρευσης κυκλοφορίας σε δασικές περιοχές διοικητικών ορίων των Δήμων Άργους-Μυκηνών, Ναυπλιέων, Επιδαύρου και Ερμιονίδας  λόγω αυξημένης επικινδυνότητας πυρκαγιών».

αποφάσισε στις 26/06/2012 την απαγόρευση κυκλοφορίας οχημάτων και διεύλευσης και παραμονής εκδρομέων στις παρακάτω δασικές περιοχές του Νομού Αργολίδας.

1. ΔΗΜΟΣ ΑΡΓΟΥΣ-ΜΥΚΗΝΩΝ

α) Δάσος Φαρμακά.
β) Δάσος Μελιδόνι από Διάσελο Λυρκείας έως Δούκα και Κεφαλόβρυσο.
γ) Άλσος Προφ.Ηλία (Άργος).
δ) Ελατοδάσος Αρτεμησίου (Από Μερκούρι - Οινόη (Μάζι) - Καρυά.

2. ΔΗΜΟΣ ΝΑΥΠΛΙΕΩΝ

Δάσος Σταυροποδίου. Εκατέρωθεν της επαρχιακής οδού Ιρίων-Καρναζέϊκων-
Τραχειάς και ειδικότερα από την τοποθεσία Άνω Καρναζέϊκα μέχρι Βοθύκι.

3. ΔΗΜΟΣ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ

Δάσος Άκρος Δήμου Επιδαύρου, από όλες τις εισόδους του δάσους.

4. ΔΗΜΟΣ ΕΡΜΙΟΝΙΔΑΣ

Α. Δάσος Κορακιάς Κρανιδίου, στις προσβάσεις αυτού από:
α) Περιοχή Βαθειά Λάκκα, στο τέρμα της ασφάλτου μετά τους
οικισμούς των Δικηγόρων και Ε.Α.Σ.
β) Από το μαντρί Ντουζένι προς το Δάσος Κορακιάς.
γ) Από το δρόμο Θυνί προς Πυροφυλάκιο Κορακιάς στα όρια του Δάσους.
Β. Περιοχή Καταφυκίου. Στα όρια του φαραγγιού Καταφυκίου και από Ερμιόνη και από Φούρνους.
Γ. Αγία Άννα Κρανιδίου.
Δ. Περιοχή Δάσους Αυλώνας, Κρανιδίου , Ερμιόνης.

Η απαγόρευση ισχύει από την ημέρα λήψεως της απόφασης και μέχρι 31.10.2012, για όλες τις δασικές περιοχές που αναφέρονται παραπάνω και όταν η πρόβλεψη κινδύνου εκτιμάται-σύμφωνα με τον ημερήσιο χάρτη πρόβλεψης κινδύνου πυρκαγιάς της Γ.Γ.Π.Π.-από υψηλή (κατηγορία κινδύνου με αριθμό 3), πολύ υψηλή (κατηγορία κινδύνου με αριθμό 4) και εξαιρετικά υψηλή (κατάσταση συναγερμού, κατηγορία με αριθμό 5).


Οι ώρες της απαγόρευσης θα καθορίζονται ανάλογα με την κατηγορία κινδύνου και τις επικρατούσες καιρικές συνθήκες. Η απαγόρευση θα επιτελείται από τους Ο.Τ.Α μετά από συνεννόηση και συνεργασία με την Ε.Λ.ΑΣ και τις εθελοντικές οργανώσεις.






Τρίτη 21 Αυγούστου 2012

Καταφύγιο άγριας ζωής Σταυροπόδι-Καναπίτσα

Το συγκεκριμένο καταφύγιο διατήρησης άγριας ζωής (κωδ. Κ457) περιλαμβάνει τις περιοχές Ιρίων, Καρναζαιίκων και Διδύμων. Εξαπλώνεται σε έκταση εμβαδού 17000 στρεμμάτων και έχει χαρακτηρισθεί με Απόφαση του Υπουργείου Γεωργίας (ΦΕΚ 600/Β’/24-04-1976). Τμήμα της συγκεκριμένης έκτασης είναι και το Φαράγγι της μονής Αυγού. Η κάλυψη της γής στην ευρύτερη περιοχή σύμφωνα με το Corine Land Cover το 2000 ήταν: σκληροφυλλική βλάστηση, μεταβατικές δασώδεις εκτάσεις και δάσος κωνοφόρων.
Οι Λόχμες με Σκληρόφυλλη Βλάστηση (matorrals - μακκί και φρύγανα), όπως και τα Μεσογειακά Δάση Σκληροφύλλων αποτελούν τύπους Φυσικών Οικοτόπων Κοινοτικού Ενδιαφέροντος των οποίων η διατήρηση απαιτεί το χαρακτηρισμό περιοχών ως Ειδικών Ζωνών Διατήρησης (Παράρτημα Ι της Κ.Υ.Α. 33318/3028/1998, Φ.Ε.Κ. 1289/Β’/28-12-1998).

Το ανωτέρω κείμενο αποτελεί απόσπασμα από το Σχέδιο Χωρικής και Οικιστικής Οργάνωσης Ανοιχτών Πόλεων (ΣΧΟΟΑΠ) Δήμου Ασίνης Α' Φάση Γενάρης 2009 που μπορείτε να δείτε εδώ.

Κυριακή 8 Ιουλίου 2012

O αρχαιολογικός χώρος του υψώματος "Μπεντένι-Κιάφα"


Στην κορυφή του υψώματος  «Μπιντένι–Κιάφα», περίπου δύο χιλιόμετρα δυτικά του οικισμού της Αγίας Ελένης που είναι κτισμένος στη νότια πλαγιά του βουνού Μάλι Μπιντέρι (880μ) σώζονται αρχαίες οχυρώσεις, κυκλώπειο τείχος και πολυγωνικό οχυρό κλασσικών χρόνων. Την ακριβή τοποθεσία με τις συντεταγμένες και χάρτη μπορείτε να βρείτε στο ΦΕΚ 365/Β/18-5-1994Η λέξη "Μπι(ε)ντένι" προέρχεται από την τουρκική λέξη Beden, η οποία σημαίνει "όργανο/σώμα" ή "φρούριο". Κατωτέρω παρατίθεται απόσπασμα του ΦΕΚ της απόφασης κήρυξης του υψώματος ως αρχαιολογικού χώρου.





Περισσότερο από έναν αιώνα πριν από την υπογραφή της απόφασης αυτής από τον τέως υπουργό Θ. Μικρούτσικο, ο ιστορικός-γεωγράφος Αντώνιος Μηλιαράκης στο έργο του «ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ, Νέα και Αρχαία του Νομού Αργολίδος και Κορινθίας», εν έτη 1886 έγραφε:


«Κυριωτέρα σκοπιά του ευρέος τούτου λεκανοπεδίου (σ.σ. της Τραχειάς) είναι το Μπεδένι (τουρκιστί Φρούριον) υψηλή ακρόπολις απότομος γύρω, ικανής περιοχής, εις δύο διηρημένη, προς Μ του Μάλιαζε, και περιβαλλομένη υπό αρχαιοτάτων τοιχών πελασγικής οικοδομίας, μαρτυρούντων ότι ενταύθα κατά την απωτάτω αρχαιότητα υπήρξε πόλις, ής το όνομα δεν διεφύλαξεν η ιστορία. Κάτω της ακροπόλεως προς Μ ρέει πηγή ύδατος. Εις τους πρόποδας της ακροπόλεως κείνται τα ερείπια τουρκικού πύργου, και χωρίδιον άλλοτε υπήρχε Μπεδένι καλούμενον, εγκαταλειφθέν και εγκατασταθέν δι ετέρου προς Α, του Μπάφι, συγκειμένου εκ δέκα καλυβών λιθοκτίστων….»









Σάββατο 16 Ιουνίου 2012

Το Μπεδένι εν έτη 1884

Στο έργο του ιστορικογράφου Αντώνιου Μηλιαράκη «Γεωγραφία πολιτική νέα και αρχαία του νομού Αργολίδας και Κορινθίας – Μετά γεωγραφικού πίνακα» παρουσιάζεται η αρχαία και σύγχρονη γεωγραφία των νομών Αργολίδας και Κορινθίας ανά επαρχία.  Αφού εξετάζεται το φυσικό ανάγλυφο και τα δημογραφικά στοιχεία της περιοχής, περιγράφεται μεταξύ άλλων το εμπόριο, η γεωργική παραγωγή, η μητρική γλώσσα των κατοίκων και οι αρχαίες ονομασίες κάθε δήμου και χωριού. Η πλειονότητα των στοιχείων του βασίζονται σε περιήγηση και έρευνα που ο ίδιος πραγματοποίησε  στις επαρχίες των δύο νομών τα έτη 1884 και 1885 ενώ τα στατιστικά δημογραφικά στοιχεία που παραθέτει βασίζονται στην τελευταία επίσημη ελληνική απογραφή του 1879, με πλήθος πληροφοριών για την αγροτική και δασική παραγωγή να προέρχονται από τα Υπουργεία Οικονομικών, Δημοσίας Οικονομίας και Εσωτερικών. Στην παρούσα δημοσίευση του ιστολογίου παρατίθεται απόσπασμα του έργου του Α. Μηλιαράκη στο οποίο περιγράφεται το Μπεδένι και η περιβάλλουσα περιοχή. 



Εδώ θα μπορέσετε να κατεβάσετε ελεύθερα το βιβλίοΟ σύνδεσμος αυτός σας παραπέμπει στην επίσημη ιστοσελίδα της Ψηφιακής Βιβλιοθήκης Νεοελληνικών Σπουδών "Ανέμη". Στον συγκεκριμένο ιστότοπο ο χρήστης θα περιηγηθεί ανάμεσα σε μία πλούσια συλλογή ψηφιοποιημένων βιβλίων και άρθρων, οι συγγραφείς των οποίων έχουν επιτρέψει την ελεύθερη διάθεση και κυκλοφορία τους.


Απόσπασμα από τον έγχρωμο φυσικογεωγραφικό χάρτη της περιοχής, που παρατίθεται συνημμένος στο τέλος του βιβλίου.

Τετάρτη 6 Ιουνίου 2012

Νερό και Άβαντες


 Σε προηγούμενη δημοσίευση έγινε αναφορά σε ένα προελληνικό φύλο «Αριοευρωπαϊκού» υποστρώματος, τους πρωτο-Αχαιούς. Η ετυμολογική ερμηνεία που παρουσιάστηκε αποδίδεται στην επικρατέστερη θεωρία που ανάγει το όνομα τους στην αριοευρωπαϊκή ρίζα akw-, δηλαδή νερό. Αυτός λοιπόν ο λαός όπως και πολλοί άλλοι τόσο του «Μεσογειακού» (Τάφιοι, Τελχίνες, Τηλεβόες, Λέλεγες, Τυρρηνοί, Έκτηνες, Κυλικράνες, Μινωΐτες κ.α.) όσο και του «Αριοευρωπαϊκού» υποστρώματος, (Πελασγοί, Αίμονες, Άονες, Δρύοπες, Καύκωνες, Πρωτο-Aχαιοί, Τέμμικες,Ύαντες κ.α.) στην διάρκεια των αιώνων θα αφομοιωθεί από τους νεοφερμένους Πρωτοέλληνες οι οποίοι μιλούσαν μία αρχική μορφή της Ελληνικής γλώσσας και έτσι θα προκύψουν τα γνωστά Ελληνικά φύλα των Ιστορικών χρόνων, δηλαδή οι Αιολείς, οι Ίωνες οι Δωριείς καθώς και οι αντίστοιχες διάλεκτοι (Αιολική, Αρκαδική, Ιωνική, Δυτικές διάλεκτοι).

Οι Άβαντες είναι ένας πανάρχαιος λαός ο οποίος κατερχόμενος  νοτιότερα μετοίκησε αρχικά στην Φωκίδα και μετέπειτα στην Εύβοια και αναφέρεται μεταξύ άλλων από τον Όμηρο, τον Παυσανία και τον Στράβωνα. Ετυμολογικά το επίθετο «άβας» σημαίνει «αυτός που δεν φεύγει», αυτός δηλαδή που δεν αποχωρεί ή δεν υποχωρεί. Νεώτερη επιστημονική έρευνα που συνδυάζει αρχαίες παραδόσεις με τα πρόσφατα αρχαιολογικά ευρήματα, απέδειξε πως οι Άβαντες ήταν ένα ελληνόφωνο φύλο, που μαζί με τους Δαναούς αποτέλεσαν τα πρώτα που εμφανίσθηκαν στον Ελλαδικό χώρο και για το λόγο αυτό τα δύο αυτά φύλα χαρακτηρίζονται ως Πρωτοέλληνες και οι οποίοι φαίνεται να έφθασαν στην Αργολίδα την ίδια περίπου εποχή (2100 π.Χ.). Ο Ακαδημαϊκός Μιχ. Σακελλαρίου στο έργο του Ιστορία Ελληνικού Έθνους - τομ. Α΄ σελ. 362-364 παρέχει την πλέον πειστική ερμηνεία για την προέλευση και την εμφάνιση των Αβάντων. Συγκεκριμένα αναφέρει τα εξής:
 «…Το όνομα των Αβάντων είναι ινδοευρωπαϊκό τόσο στη μορφή (με επίθημα – ντ -) όσο και στο θέμα. Με το όνομα Άβας μας είναι γνωστοί δύο ποταμοί, ο ένας νότια από τον Καύκασο, ο άλλος στην Ιταλία. Άρα σ’ αυτό το όνομα περιέχεται το ινδοευρωπαϊκό θέμα ab- «νερό, ποτάμι». Από την άλλη πλευρά, τα τοπωνύμια Αρέθουσα και Κάναθος, στην Εύβοια και σ’ άλλα μέρη της Ελλάδος όπου κατοίκησαν Άβαντες, παρουσιάζουν θ στη θέση του ινδοευρωπαϊκού dh, σύμφωνα με ελληνικό φωνητικό νόμο, ενώ η θρακική και άλλες ινδοευρωπαϊκές γλώσσες έχουν στην ίδια θέση δ. Άρα η «Ιλιάς» μας δίνει μια πραγματική και αληθινή μαρτυρία για την εθνική θέση των Αβάντων και επομένως ο Αριστοτέλης (και ο Αρριανός σημ. ΔΕΕ), έσφαλαν που τους θεωρούσαν Θράκες, παρασυρμένοι, φαίνεται, από το γεγονός ότι η πόλη Άβα, όπως και άλλες θέσεις της Φωκίδος, κατοικήθηκαν πραγματικά από Θράκες που επέδραμαν στην Ελλάδα στο τέλος της Μυκηναϊκής Εποχής (σημ. ΔΕΕ: γύρω στο 1200 π.Χ.). Έξω από την Εύβοια, Άβαντες εντοπίζονται σε πολλές περιοχές της ηπειρωτικής Ελλάδος: στο Άργος, στη Σικυώνα, στη Φωκίδα, στην Ήπειρο. Επίσης στη νοτιοδυτική Ιλλυρία αναφέρονται Άβαντες και Άμαντες (η εναλλαγή του μ και β είναι συνηθισμένο φαινόμενο, τόσο στην ελληνική όσο και σε άλλες γλώσσες). Μπορεί λοιπόν να υποθέσει κάποιος ότι οι Άβαντες συμπίπτουν με Δαναούς στο Άργος και στη Φωκίδα. Γι’ αυτό το λόγο και επειδή το όνομα Άβας απαντά στον Καύκασο ως υδρωνύμιο, δηλ. σε λειτουργία που είναι σύμφωνη με τη σημασία της ρίζας ab- μπορεί να διατυπωθεί η υπόθεση ότι οι Άβαντες έφθασαν στην Ελλάδα με τα ίδια κύματα που έφεραν τους Δαναούς. Τα τμήματα των Αβάντων που βρίσκουμε στην νοτιοδυτική Ιλλυρία και στην Ήπειρο, ακολούθησαν άλλο δρόμο μαζί με τον κύριο κορμό των Ελλήνων…».
Πηγή: Μιχ. Σακελλάριος - Ιστορία Ελληνικού Έθνους, τομ. Α΄

Δευτέρα 4 Ιουνίου 2012

Νερό και Πρωτο-Αχαιοί


Πρωτο-Ἀχαιοί: Συμβατική ονομασία ενός πανάρχαιου προελληνικού Αριοευρωπαϊκού φύλου, που εντοπίζεται κυρίως στην ΝΑ Θεσσαλία, στο τμήμα της που ήταν γνωστό ως Αχαΐα Φθιώτις. Οι Αχαιοί της Μυκηναϊκής Εποχής ήταν ένα ελληνικό φύλο, αλλά το όνομά τους δεν ήταν ελληνικό και το πήραν όπως αποδείχθηκε από τον προελληνικό λαό που έφερε αυτό το όνομα και τον οποίο ονομάζουμε συμβατικά Πρωτο-Αχαιούς για να τους διακρίνουμε από τους ελληνόγλωσσους Αχαιούς.
Έχουν προταθεί διάφορες ετυμολογίες για το όνομα Αχαιοί, αλλά επικρατέστερη θεωρείται αυτή που το ανάγει στην αριοευρωπαϊκή ρίζα akw- «νερό», γιατί είναι η μόνη που επιδέχεται σημασιολογική επιβεβαίωση. Αυτό συνάγεται και από συγκεκριμένα στοιχεία πανάρχαιων παραδόσεων όπως το γεγονός ότι μια πηγή στην Μεσσηνία λεγόταν Αχαΐα και ένας ποταμός που χύνεται στον ανατολικό Εύξεινο Πόντο ονομαζόταν Αχαιοῦς. Αλλά και γενικότερα η ρίζα αχ- απαντά σε πολλά ονόματα ποταμών: Αχ-ελώος, Ίν-αχ-ος, Αχ-άμας, Αχ-άτης, Αχ-έλης, Αχ-άρδεος. Ο Αχιλλεύς επίσης αποτελούσε κατά πάσα πιθανότητα μια παμπάλαια θεότητα του υγρού στοιχείου και πέρα από τις μαρτυρίες για λατρείες του Αχιλλέως ως θεού σε διάφορα μέρη της κυρίως Ελλάδος, σε μερικές αποικίες του Ευξείνου Πόντου τιμούσαν ως θεό τον Αχιλλέα Ποντάρχη.
Όπως έχει διευκρινισθεί «…Η ρίζα akw- στην ελληνική θα είχε δώσει απ-ή ατ- (ανάλογα με τα φωνήεντα που θα ακολουθούσαν και ανάλογα με την διάλεκτο). Από την άλλη μεριά πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι:

α) το προελληνικό ινδοευρωπαϊκό υπόστρωμα μετέτρεψε το kw- σε κ
β) μια τουλάχιστον γλώσσα ή διάλεκτος αυτού του υποστρώματος μετέτρεψε το κ σε χ. 

Αυτή η γλώσσα θα ήταν λοιπόν εκείνη που κληροδότησε στους Έλληνες τα ονόματα Αχαιοί, Αχιλλεύς, Αχελώος, Αχάμας, Αχάτης, Αχέλης, Ίναχος. […] Οι Έλληνες Αχαιοί απλώθηκαν σε διάφορες ελληνικές χώρες από την Αχαΐα Φθιώτιδα. Άρα σ’ αυτή την περιοχή επεκάθισαν σε ένα πληθυσμό πρωτο-αχαϊκό, από τον οποίο πήραν και το όνομα και μερικές λατρείες. Άλλα τμήματα Πρωτο-Αχαιών ίσως κατείχαν την Αθαμανία και την Αιτωλία, χώρες όπου απαντούν τα υδρωνύμια Ίναχος και Αχελώος. Πολλά ονόματα ποταμών και άλλων τόπων, καθώς και θεών, με ρίζα αχ- μαρτυρούνται επίσης στην κεντρική και ανατολική Στερεά, στην Πελοπόννησο, σε νησιά του Αιγαίου, στα δυτικά παράλια της Μικράς Ασίας, αλλά είναι δύσκολο να αποφανθούμε ποια από αυτά ανάγονται σε εγκαταστάσεις Πρωτο-Αχαιών και δεν έχουν δοθεί από Έλληνες Αχαιούς.
…Έξω από την Ελλάδα βρίσκουμε λαό με όνομα Αχαιοί στα ανατολικά παράλια του Ευξείνου. Στην ίδια περιοχή εντοπίζονται ονόματα ποταμών Αχαιοῦς και Ἀχάρδεος, καθώς και ένας οικισμός Ἀχαΐα […] Αυτός ο λαός θα ήταν ίσως ένα παρακλάδι των Πρωτο-Αχαιών και τα τοπωνύμια που αναφέραμε πιο πάνω, ισάριθμα ίχνη παλαιών εγκαταστάσεων των ιδίων…» (Ι.Ε.Ε. τομ. Α΄ σελ. 361).

Αναδημοσίευση από http://ethnologic.blogspot.gr/2010/04/3.html
Πηγή: "Ιστορία Ελληνικού Έθνους" Εκδοτική Αθηνών - τομ. Α'








Κυριακή 20 Μαΐου 2012

Ο Προφήτης

Στην βορινή πλαγιά του όρους Αυγού και πάνω από τη χαράδρα του Μπεντενιού έγιναν τα γυρίσματα της ταινίας "Ο Προφήτης". Στο σκηνοθετικό ντεμπούτο του Δημήτρη Πούλου πρωταγωνιστεί ο Γιώργος Χρανιώτης στο ρόλο ενός στρατιώτη που αναζητά τον πατέρα του σε ένα στοχαστικό ταξίδι και με φόντο το βυζαντινό μοναστήρι του 11ου αιώνα.


Δείτε το trailer:

και πλάνα από τα γυρίσματα της ταινίας:

Σάββατο 14 Απριλίου 2012

Ξεδίψασε το Μπεντένι

Στην αγκαλιά του φαραγγιού Μπεντενιού (από το “Beden”, έπαλξις στην τουρκική), φιδογυρίζει νωχελικά ένας αρχαίος ποταμός. Δίπλα σε αυτόν οι προέλληνες Πελασγοί έφτιαξαν οχυρά, οι Ίωνες συνηπήρξαν με τους Αχαιούς πριν τους εκτοπίσουν τα δωρικά φύλα των Υλλέων. Πέρασαν αιώνες πολλοί και στο ίδιο σημείο στρατοπέδευσαν οι Ρωμαϊκές λεγεώνες, οι Βυζαντινοί μάζεψαν δύναμη και πλούτο και έζησαν οι καλόγεροι του Αγίου Δημητρίου.  


Ένα πανάρχαιο μονοπάτι, ένα μοναδικό καταφύγιο ζωής μέσα σε ένα τοπίο άγριο και ξερό. Ο χείμαρρος Ράδος ή αλλιώς ποταμός Σέλλας ξεδίψασε φέτος με τα δροσερά του νερά το Μπεντένι. Μάρτιος του 2012 και τα σχετικά βίντεο μαρτυρούν του λόγου το αληθές: 


Πέμπτη 12 Απριλίου 2012

Είναι αργά


Είναι η δική σου φωνή που σίγασε στη βοή και την οργή του κόσμου, 
είναι η δική σου ανάσα που πνίγηκε στους καπνούς και τη στάχτη
και στα μάτια μας τώρα κυλάει με ντροπή ένα ψεύτικο δάκρυ.

Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να κλάψει για σένα σε μία ηθική συνέργεια εξιλέωσης,
κανένας γνωστός-άγνωστος δεν υπάρχει εκεί έξω για να μετανοήσει.
Είναι αργά για να αφεθείς στην τρυφερή αδιαφορία του κόσμου από μια δόλια μάνα
που έφυγε πριν καν σε γνωρίσει.

Τι και αν τους δικάσουν; Τι και αν τους κρίνουν;
Όταν θα λάμψει η αλήθεια, ακόμα και τότε,
πόση απογοήτευση και οργή θα νιώθουμε άραγε.
Το αύριο που απευχόμασταν ήρθε, μα σας λέω δε φοβάμαι,
όχι για μένα...





5 Μαΐου 2010